Rozwiązanie najmu przez jednego z najemców

Wypowiadanie umowy najmu

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż poza szczególnymi przypadkami wskazanymi w ustawie o prawach lokatorów, wypowiedzenie umowy najmu zawartej na czas określony jest niemożliwe, jeśli nie zostało przewidziane w samej umowie. Taki stan rzeczy wynika ogólnych przepisów dotyczących najmu, określonych w art. 673 § 3 Kodeksu cywilnego:

„Art. 673

§ 1. Jeżeli czas trwania najmu nie jest oznaczony, zarówno wynajmujący, jak i najemca mogą wypowiedzieć najem z zachowaniem terminów umownych, a w ich braku z zachowaniem terminów ustawowych.

§ 2. Ustawowe terminy wypowiedzenia najmu są następujące: gdy czynsz jest płatny w odstępach czasu dłuższych niż miesiąc, najem można wypowiedzieć najpóźniej na trzy miesiące naprzód na koniec kwartału kalendarzowego; gdy czynsz jest płatny miesięcznie - na miesiąc naprzód na koniec miesiąca kalendarzowego; gdy czynsz jest płatny w krótszych odstępach czasu - na trzy dni naprzód; gdy najem jest dzienny - na jeden dzień naprzód.

§ 3. Jeżeli czas trwania najmu jest oznaczony, zarówno wynajmujący, jak i najemca mogą wypowiedzieć najem w wypadkach określonych w umowie”.

Paragraf trzeci pozwala na wypowiedzenie umowy najmu zawartej na czas określony, jedynie w wypadkach wskazanych w samej umowie. Innymi słowy, jeśli wypadki takie w umowie nie zostały przewidziane, to jej jednostronne wypowiedzenie przez najemcę nie jest możliwe. Natomiast jeśli doszłoby do zerwania tak zawartej umowy przez najemcę, rodzi to roszczenia odszkodowawcze. Innymi słowy może domagać się Pani wówczas zapłaty za cały okres najmu, plus zaległe opłaty, które nie zostały jeszcze rozliczone.

Najlepszym wyjściem z sytuacji w chwili obecnej jest poinformowanie najemcy (choćby telefonicznie, bo na razie najemca nie przesłał oficjalnego wypowiedzenia umowy), że wypowiedzenie umowy nie jest niestety możliwe przed upływem terminu. Tym bardziej, że może zdarzyć się tak, że w mieszkaniu zamieszkiwać będzie teraz tylko jeden z małżonków, co nie powinno mieć dla Pani znaczenia, o ile tylko czynsz będzie terminowo regulowany. Co więcej, jeśli zgodziłaby się Pani na rozwiązanie umowy przez druga stronę, to można by uznać, że doszło do rozwiązania umowy za porozumieniem stron, co za tym idzie, nie przysługiwałoby Pani roszczenie odszkodowawcze.

Jeśli jednak zdarzyłoby się tak, że oboje najemcy opuszczą lokal i przestaną regulować czynsz, to uznać należy że doszło do faktycznego zerwania umowy. Tak jak pisałem, będzie mogła Pani wystąpić wówczas z roszczeniem odszkodowawczym. Podstawę prawną takiego roszczenia stanowić będzie art. 471 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym „dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi”.

Jeśli chodzi o zatrzymanie kaucji, to zasady jej dotyczące powinny znajdować się w samej umowie. Zakładam, że zatrzymanie kaucji możliwe jest także w przypadku braku zapłaty czynszu, a co za tym idzie, także w przypadku, jeśli najemcy wyprowadzą się i przestaną opłacać czynsz.

Zobacz również: Zgoda współmałżonka na wynajem mieszkania wzór 

Źródła:

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.